صفت ملکی در دستور زبان به صفتی اشاره دارد که به عنوان نشان دهنده مالکیت یا تعلق یک شیء به یک فرد یا گروهی از افراد است استفاده می شود. این صفت ها به طور معمول با اضافه کردن “-ی” به انتهای کلمه یا به وسیله افزودن کلماتی مانند “دار”، “صاحب” و “متعلق به” تشکیل می شوند.
به عنوان مثال:
– کتابِ من (کتابی که به من تعلق دارد)
– خانه ی مادر (خانه ای که به مادر تعلق دارد)
– ماشین صاحبش (ماشینی که متعلق به اوست)
صفت ملکی معمولاً قبل از اسم قرار می گیرد و نشان می دهد که شیء مورد نظر متعلق به کسی است. این نوع صفت ها برای توصیف ملکیت و رابطه بین شیء و مالک آن مورد استفاده قرار می گیرند.
نحوه استفاده از صفت ملکی در زبان انگلیسی
[صفت] + [اسم ملک]
به عنوان مثال:
– A spacious house (خانه ای بزرگ)
– An old building (ساختمانی قدیمی)
– A modern apartment (یک آپارتمان مدرن)
– A charming cottage (یک کلبه جذاب)
– A luxurious villa (یک ویلا لاکچری)
– A well-maintained garden (یک باغ حفظ شده)
– A stunning ocean view (چشم انداز شگفت انگیز اقیانوس)
در این دستور، صفت قبل از اسم ملک قرار می گیرد و همراه با آن توصیفی از ملک مورد نظر ارائه می دهد.
کاربرد صفات ملکی در انگلیسی
در زبان انگلیسی نیز صفات ملکی (Possessive Adjectives) استفاده می شوند تا مالکیت و تعلق شیء را نشان دهند. صفات ملکی در انگلیسی به شکل زیر هستند:
– My (مالکیت من)
– Your (مالکیت تو/شما)
– His (مالکیت او-مذکر)
– Her (مالکیت او-مؤنث)
– Its (مالکیت برای اشیاء و حیوانات)
– Our (مالکیت ما)
– Their (مالکیت آنها)
این صفات ملکی به طور معمول قبل از اسم قرار می گیرند و نشان می دهند که شیء مورد نظر به کدام فرد یا گروه تعلق دارد.
به عنوان مثال:
– This is my book. (این کتاب من است.)
– Is this your car? (این ماشین تو/شماست؟)
– His house is big. (خانه او بزرگ است.)
– Her cat is cute. (گربه او زیباست.)
– Its color is red. (رنگ آن قرمز است.)
– Our team won the game. (تیم ما بازی را برنده شد.)
– Their house is on the corner. (خانه آنها در گوشه است.)
صفات ملکی در انگلیسی برای نشان دادن مالکیت و تعلق شیء به فرد یا گروهی از افراد بسیار مفید هستند و در جملات روزمره و مکالمات به طور گسترده استفاده می شوند.
نکات مهم در مورد استفاده از صفات ملکی
-
صفات ملکی در انگلیسی برای نشان دادن مالکیت یک شیء توسط فرد یا اشیاء استفاده می شوند. آنها قبل از اسم قرار می گیرند و معمولاً بیانگر رابطه انسانی با شیء است.
-
صفات ملکی برای نشان دادن مالکیت توسط افراد مختلف مورد استفاده قرار می گیرند. به طور خاص، “my” برای مالکیت توسط خودمان، “your” برای مالکیت توسط تو/شما، “his” برای مالکیت توسط فرد مذکر، “her” برای مالکیت توسط فرد مؤنث، “its” برای مالکیت توسط اشیاء و حیوانات، “our” برای مالکیت توسط ما، و “their” برای مالکیت توسط آنها استفاده می شود.
-
صفات ملکی برای جمع ها و مفردات استفاده می شوند. به عنوان مثال، “This is my book” (این کتاب من است) و “These are our books” (این کتاب های ما هستند).
-
در صورتی که اسم با حرف صدا دار (vowel sound) شروع شود، از صفت ملکی “an” به جای “a” استفاده می شود. به عنوان مثال، “This is an interesting book” (این یک کتاب جالب است).
-
صفات ملکی برای اشاره به مالکیت شخصی از جمله ملابس، وسایل شخصی و روابط خانوادگی استفاده می شوند. به عنوان مثال، “her bag” (کیف او) و “their mother” (مادر آنها).
-
در جملات سوالی نیز می توان از صفات ملکی استفاده کرد. به عنوان مثال، “Is this your book?” (این کتاب تو/شماست؟) و “Whose car is this?” (این ماشین کیست؟)
-
صفات ملکی از صفات ملکی مستقلی (Possessive Pronouns) متمایز هستند. صفات ملکی مستقل، بدون نیاز به اسم، مالکیت را معین می کنند. به عنوان مثال، “The book is mine” (کتاب من است).
قانون صفات ملکی در انگلیسی
قانون صفات ملکی (The Rule of Possessive Adjectives) در زبان انگلیسی بیان می کند که صفات ملکی (Possessive Adjectives) قبل از اسم قرار می گیرند و نشان می دهند که یک شی یا شخص متعلق به کسی است یا با یک شخص یا شی مرتبط است.
صفات ملکی معمولاً برای اشاره به مالکیت یا ارتباط اشیا یا افراد با یکدیگر استفاده می شوند. در زبان انگلیسی، صفات ملکی به شکل زیر هستند:
-
My (مالکیت من)
-
Your (مالکیت تو/شما)
-
His (مالکیت او – مذکر)
-
Her (مالکیت او – مونث)
-
Its (مالکیت برای اشیاء یا حیوانات)
-
Our (مالکیت ما)
-
Their (مالکیت آن ها)